W 1878 r. Friedrich Sucker rozpoczyna pracę jako majster w niewielkiej wytwórni maszyn Friedrich Adler przy ul. Sienkiewicza (dzisiejszy teren firmy Cinkciarz.pl). Ten powstały w roku 1860 zakład można uznać za prekursora przemysłu metalowego w Zielonej Górze. 20 lat później fabryczkę zatrudniającą 15 osób przejmują bracia Friedrich i Hermann Sucker, którzy od razu zajęli się wytwarzaniem maszyn dla przemysłu włókienniczego, bawełnianego i lniarskiego. Dzięki trzem patentom i produkcji osnowarek dla tkalni firma zaczyna się szybko rozwijać. W 1890 r. w fabryce, w której zainstalowano dwie maszyny o mocy 151 KM, pracuje 60 robotników, a jej wyroby trafiają do wielu krajów w Europie, obu Ameryk oraz Chin, Japonii i Indii. W 1927 r. zakłady metalowe braci Sucker zatrudniają 350 osób, stając się jedną z większych firm w mieście. Tuż przy zakładzie bracia budują swoje domy. Hermann po drugiej stronie ulicy na wprost fabryki stawia tonącą w kwiatach urokliwą willę (dziś mieści się tutaj Stowarzyszenie na rzecz Autyzmu „Dalej Razem”). Natomiast Friedrich tuż obok zakładu buduje pałacyk otoczony olbrzymim ogrodem. Od fabryki oddzielają go jedynie tory kolejowe. Okazała willa zielonogórskiego fabrykanta powstała w 1903 roku. Była wówczas eleganckim pałacykiem, w którym istniały sale kominkowe, pokoje ozdobione brokatowymi tapetami lub boazerią, niekiedy wyściełane jedwabiem. Na wyposażeniu pałacyku były także parkiety, kryształowe żyrandole i stylowe, ekskluzywne meble obite również jedwabiem lub skórą. Od strony północnego zachodu roztaczał się, a raczej wznosił, okazały park i ogród z pergolami, osiami widokowymi, przemyślanym systemem ścieżek, ławek oraz reprezentacyjną fontanną w kształcie nerki. Park wznosił się wzdłuż dzisiejszej ul. Stromej, aż do al. Juliusza Słowackiego (obecnie część parku to osiedle mieszkalne i ogródki działkowe). W 1945 r. podczas ofensywy radzieckiej willa zamieniona została w szpital wojskowy. Czerwonoarmiści zniszczyli wnętrze willi, m.in. jedwabne pokrycia ścian, zdobioną stolarkę drzwiową, wyposażenie łazienek i toalet. Zniknęły pozostawione przez rodzinę Sückera meble i jak na tamte czasy – nowoczesne centralne ogrzewanie.

Herman Sucker dbał nie tylko o dom. Willę otaczał olbrzymi ogród i park, którego angielskie założenie parkowe wyraźnie naznaczone jest myślą Eduarda Petzolda – ogrodnika, znakomitego opiekuna Parku Mużakowskiego żyjącego na przełomie XIX i XX w., znanego z realizacji wielu założeń ogrodowych bogatych fabrykantów żyjących na terenie Dolnego Śląska. Uderzające podobieństwo parku do założeń krajobrazowych Mużakowa widoczne jest po analizie dawnych fotografii i inwentaryzacji bogatego drzewostanu (ścieżki z białego gresu, zaprojektowane punkty widokowe w kierunku południowym, jak i północno-wschodnim, mała architektura, m.in. kształt ławek parkowych czy unikalne gatunki drzew rzadko występujące na terenie Polski Zachodniej: świerk kanadyjski, tulipanowiec amerykański. Ponadto na zdjęciach widać ukwiecone rabatki czy pergole odcinające dom od ul. Sienkiewicza. Był jeszcze sad i plac zabaw. A w rogu od strony ul. Stromej gęsty szpaler z tuj otaczał polanę, na której suszono pranie. Nikt, a zwłaszcza właściciele pałacyku, nie mogli zobaczyć powiewającej na wietrze bielizny.